De vakantie is weer begonnen Opgetogen kwamen ze thuis, mijn drie kinderen, extra vroeg, want zo gaat dat op de laatste schooldag. Twee lange weken chillen in het vooruitzicht. Voor hen dan. Als kind keek ik net als zij enthousiast uit naar de vakantie. Nu zie ik het met gemengde gevoelens tegemoet. Natúúrlijk ben ik blij om de zee van tijd die ik met hen mag doorbrengen. Maar ik voel me alsof ik de Mount Everest moet beklimmen: ongetraind, mét bepakking, zónder uitrusting. Mijn gebrek aan energie, mijn continu overprikkelde brein en mijn matige emotionele staat maakt dat de spanning zich in me opbouwt. Vooral aangezien één van mijn kinderen… Lees meer
Lees verder
