Hoe accepteer je je chronische aandoening? Vanmorgen had ik het genoegen om te trainen met een inspirerende dame. Mijn sportschool is gewoon open, corona of niet. We trainen In tweetallen. Buiten of in de parkeergarage waar het koud is. En vochtig. Ik had enorme pijn, echter ik liet me niet kennen*. Niemand die het aan me ziet ten slotte ….. Vorige keer viel mijn sportgenoot tijdens het trainen. Een paar keer. Dat komt omdat ze last heeft van krachtverlies. Eén van de kenmerken van MS (1, 2, 3). Maar ze laat zich niet kennen. Niemand die het aan haar ziet ten slotte ….. Acceptatie is in ieder geval NIET bij… Lees meer
Lees verder
